Rodzaje Tkanin i Dzianin – Poradnik

RODZAJE TKANIN I DZIANIN – PORADNIK

Jeśli nie wiesz czego właściwie szukasz, jakie są równice między tkaninami i dzianinami, lub po prostu chcesz dowiedzieć się czegoś ciekawego o materiałach i szyciu – oto nasz szybki poradnik dla początkujących.

 

TKANINA CZY DZIANINA?

Podział na tkaniny i dzianiny wynika ze sposoby ich pozyskiwania – przez dzianie lub tkanie

TKANINA

Tkanina jest zbudowana z prostopadłuch do siebie nitek – tkanych na krzyż – ze względu na to jest wiele mniej rozciągliwaniż dzianiny, ale przy tym bardziej elegancka. Jeśli masz na sobie jeansy lub koszule – tak właśnie prezentuje sie tkanina.

DZIANINA

Dzianian to jedna nić, z której powstają prostopadłe oczka tworzące rzedy – tak samo jak przy robieniu na drutach. Z dzianiny najczęściej robione są swetry, dresy czy rękawiczki – to co miłe i wygodne i rozciągliwe.

RODZAJE SPLOTU TKANIN I DZIANIN

Tkaniny i dzianiny możemy podzielić ze względu na rodzaj splotu – tutaj pojawiają się nazwy takie jak satyny, dżerseje czy szyfony.

TKANINY – 3 RODZAJE SPLOTÓW

Trzy podstawowe rodzaje splotów tkanin z przykładami:

1) Splot płócienny – np. flanela lub szyfon
2)Splot skośny – np. gabardyna lub jeans
3) Splot atłasowy – satyna (bluzki)

DZIANINY – 2 RODZAJE SPLOTÓW

Jeśli chodzi o dzianiny, sprawa jest o wiele prostrza – wyróżniamy dwa rodzaje:
1) Dzianiny rządkowe – np. dżersej lub dzianina ściągaczowa.
2) Dzianiny kolumienkowe – np. tiul na spódnice

SKŁAD TKANIN I DZIANIN

Tkaniny oraz dzianiny dzielimy również ze względu na rodzaj włókien z jakich zostały wykonane. Podstawowy podział to: Naturalne, Sztuczne oraz Syntetyczne.

WŁÓKNA NATURALNE

1) Roślinne.
-Bawełn oraz Len

2) Zwierzęce.
-Wełna owcza, Alpaka, Moher (taki z kóz angorskich),
kaszmir, angora, jedwab

WŁÓKNA SZTUCZNE

Produkowane z włókien występujących w przyrodzie – jak celuloza.

1) Lyocell/tencel – jak wiskoza, tylko produkcja jest bardziej przyjazna środowisku
2) Wiskoza i pochodne
3) Włókno bambusowe

WŁÓKNA SYNTETYCZNE

 

Produkowane z włókien syntetysowanych – niewystępujących w przyrodzie.

1) Poliester
2) Poliamid
3) Elastan/spandex/lycra
4) Akryl/anilana
Poniżej znajdź odpowiedni rodzaj materiału, o którym chciałabyś dowiedzieć się więcej i kliknij w odnośnik:
gatunki materiałów
bawełna : jedwab : len : wełna : syntetyczne : sztuczne
rodzaje materiałów
tkaniny : dzianiny
rodzaje tkanin
 

gatunki materiałów

 

bawełniane

 

uzyskiwane z torebek nasiennych rośliny o tej samej nazwie. Bawełna jest miękka i wygodna w noszeniu, bardzo przewiewna. Czysta bawełna dość mocno się gniecie, z dodatkiem elastanu lub włókien sztucznych – mniej. Może być merceryzowana, przez co uzyskuje ładny połysk.

 

jedwabne

 

wysokiej jakości, luksusowe tkaniny, często w postaci mieszanek z bawełną, wełną i tkaninami syntetycznymi. Uzyskiwane z kokonów jedwabnika morwowego lub dębowego.

 

lniane

 

idealne na odzież letnią, bardzo przewiewne, dają uczucie chłodu. Len uzyskiwany jest z rośliny zwanej lnem zwyczajnym. Często występuje jako mieszanka z innymi włóknami, co zapobiega nadmiernemu gnieceniu. W zależności od grubości ma różne i szerokie zastosowanie.

 

wełniane

 

wełna to praktyczny materiał o wszechstronnym zastosowaniu. Włókno uzyskiwane jest z sierści owiec, lam, wielbłądów itp. Często występuje w postaci mieszanek z innymi włóknami.

 

syntetyczne

 

np. poliester, nylon, akryl – otrzymywane ze związków nie występujących w przyrodzie za pomocą syntezy chemicznej prostych związków organicznych. Trwałe, odporne na zużycie, mniej przewiewne niż tkaniny naturalne. Współczesne tkaniny synetyczne są przyjazne dla skóry, odznaczają się bardzo dobrą jakością i łatwością użytkowania.

 

sztuczne

 

np. wiskoza, acetat – tkaniny wytwarzane ze związków znajdujących się w przyrodzie (np. celuloza). Mają właściwości tkanin naturalnych, ale są łatwiejsze w użytkowaniu i tańsze w produkcji (np. wiskoza – sztuczny jedwab).

 

 

 

Rodzaje materiałów

 

w zależności od systemu splatania nitek rozróżnia się podstawowe rodzaje materiałów odzieżowych:

 

tkaniny

 

które powstają z dwóch układów nitek (osnowy i wątku) przeplatających się ze sobą według ustalonego porządku (tzw. splot). Istnieje bardzo dużo rodzajów tkanin, w zależności od zastosowanego splotu, grubości nitek (przędzy) i gatunku materiału użytego do produkcji.

 

dzianiny

 

które są wyrobem włókienniczym, powstającym z jednej lub wielu nitek łączących się ze sobą w oczka w procesie dziania. Zależnie od splotu rozróżniamy dzianiny: rządkowe (wątkowe), tworzone jedną nitką i kolumienkowe (osnowowe) tworzone wieloma nitkami. Dzianiny mogą być gładkie, z wzorami barwnymi, ze zróżnicowaną fakturą, ażurowe, z okrywą włókienną. Dzianiny są rozciągliwe, miekkie, elastyczne i przewiewne.

 

 

tkaniny

 

aksamit

 

tkanina o splocie płóciennym z charakterystyczną, wysoką okrywą runową na prawej stronie (gęste włoski). Jedwabny, wiskozowy, lub mieszany. Miękki, gęsty, średnio-gruby i gruby. Pięknie się układa. Zazwyczaj jednokolorowy. Zastosowanie: kostiumy, marynarki, płaszcze.

 

batyst

 

tkanina bawełniana, lniana, jedwabna, bądź z włókien mieszanych. Splot płócienny, może być tkany bardzo luźno, albo gęściej. Cienki, lekki, przewiewny, miękki. Zastosowanie: bluzki, lekkie sukienki i spódnice, odzież dziecięca.

 

bengalina

 

tkanina z włókien mieszanych (naturalnych i syntetycznych) o splocie płóciennym z bardzo wyraźnym poprzecznym prążkowaniem. Sztywna i delikatnie połyskująca. Zastosowanie: luźne bluzki, szerokie spódnice.

 

bouclé (bukle)

 

tkanina o splocie płóciennym lub dzianina dżersejowa, o różnym składzie. Użycie specjalnej nici powoduje charakterystyczne zgrubienia i supełki na powierzchni materiału. Tkane z nici o różnych kolorach lub o różnych odcieniach tego samego koloru. Średnio-grube i grube.Zastosowanie: żakiety, sukienki, spódnice, płaszcze.

 

„cekiny”

 

tkanina lub dzianina naszywana dekoracją z cekinów. Zazwyczaj lżejsze, często lekko elastyczne materiały o różnorodnym składzie.Zastosowanie: bluzki, sukienki, spódnice, elementy dekoracyjne odzieży.

 

chino

 

tkanina bawełniana o splocie skośnym, podobna do gabardyny. Gdy jest luźniej tkana, prążki są szersze i bardziej wyraźne. Gdy tkanie jest gęstsze, prążki są cieńsze. Lekko sztywna, gładka jednokolorowa lub drukowana. Zastosowanie: najczęściej na spodnie, rzadziej spódnice.

 

drelich

 

tkanina o splocie skośnym. Powstaje z bardzo grubych i mocnych nici bawełnianych. Dzięki gęstemu tkaniu, jest bardzo mocna i wytrzymała. Najczęściej jednokolorowa, o różnych grubościach. Zastosowanie: ubrania robocze, kombinezony, mundury letnie.

 

denim (dżins)

 

jest odmianą drelichu. Do tkania używa się różnych kolorów osnowy i wątku, co powoduje powstawanie wyraźnych ukośnych, cieniutkich prążków. Współczesny denim ma różne grubości i często dodatek elastanu. Zastosowanie: ubrania młodzieżowe, robocze, spodnie i spódnice.

 

diagonal

 

tkanina o splocie skośnym, najczęściej wełniana lub bawełniana. Splot powoduje powstawanie bardzo wyraźnych prążków i rowków na materiale. Średnio-gruba i gruba, zazwyczaj jednokolorowa. Zastosowanie: kostiumy, spodnie, marynarki, płaszcze.

 

donegal

 

tkanina o splocie płóciennym z włókien wełnianych, czasem z domieszkami włókien sztucznych i syntetycznych, lub z samych tylko włókien syntetycznych. Charakterystyczna, melanżowa kolorystyka i zgrubienia wynikające z nierówności przędzy. Gęsty, wytrzymały, bardzo podobny do tweedu. Zastosowanie: płaszcze, żakiety, marynarki, grubsze spódnice i spodnie.

 

flanela bawełniana

 

tkanina bawełniana, czasem z domieszką poliestru, o splocie płóciennym lub skośnym. Drapana jedno lub dwustronnie, co daje efekt miękkich „włosków” na powierzchni tkaniny. Miękka, najczęściej wzorzysta drukowana. Zastosowanie: koszule, odzież dziecięca, bielizna nocna.

 

flanela wełniana

 

tkanina wełniana, czasem z domieszkami wiskozy lub poliestru o splocie skośnym, czasem płóciennym. Miękka, „włochata” powierzchnia dzięki obustronnemu drapaniu. O różnej grubości. Zastosowanie: kostiumy damskie, garnitury męskie, spodnie, spódnice.

 

flausz

 

tkanina o splocie skośnym, lekko skręcone nitki. Wełniana i z włókien mieszanych. Poddawana obustronnemu drapaniu i folowaniu, dzięki czemu uzyskuje wyraźną grubość i miękkość oraz lekko włochatą powierzchnię. Zastosowanie: płaszcze, marynarki, kurtki.

 

fular

 

tkanina o splocie płóciennym, jedwabna lub poliestrowa. Lekka, zwiewna, cienka, gładka i nieprzezroczysta. Jednokolorowa lub wzorzysta.Zastosowane: suknie, bluzki, apaszki, szale.

 

futro

 

tkanina/dzianina z włókien sztucznych lub mieszanych, pokryta jednostronnie długimi włóknami imitującymi włosie naturalne. Niektóre przypominają futra naturalne, inne są farbowane na różne kolory. Zastosowane: płaszcze, kamizelki, dodatki do odzieży.

 

gabardyna

 

tkanina o splocie skośnym z bardzo różnych włókien (bawełnianych, wełnianych, wiskozowo-poliestrowych), gęsto tkana. Wyraźne, cieniutki prążki na obu stronach tkaniny. Zastosowanie: sukienki, kostiumy, garnitury, a nawet płaszcze.

 

gaza

 

tkana luźno splotem płóciennym, bawełniana lub z domieszką poliestru. Lekka, prześwitująca, miękka, o nieco pofałdowanej strukturze. Jednokolorowa i wzorzysta. Zastosowanie: luźne bluzki, sukienki, spódnice.

 

kora (tkanina gofrowana)

 

tkanina bawełniana o splocie płóciennym. Dzięki uszlachetnianiu powstaje efekt gofrowanej powierzchni (wklęsłe i wypukłe powierzchnie).Zastosowanie: bluzki, koszule, sukienki, także odzież dziecięca.

 

koronka

 

materiał z charakterystycznymi wzorami z prześwitami, najczęściej poliestrowe, ale też bawełniane, jedwabne i z mieszanek. O rożnych grubościach, czasem lekko elastyczne. Zastosowanie: bluzki, sukienki, spódnice, dekoracyjne elementy odzieży i bielizny.

 

krepa

 

splot płócienny, ale mocno skręcone nitki wątku i osnowy powodują bardzo charakterystyczną, ziarnistą powierzchnię. Bardzo zróżnicowany skład i grubości. Miękko się układają i są sprężyste. Najczęściej matowe, choć bywają też lekko połyskliwe. Zastosowanie: kostiumy, żakiety, spodnie, sukienki, bluzki.

 

krepa satynowa

 

tkanina o splocie atłasowym, jedwabna, poliestrowa, wiskozowa lub z włókien mieszanych. Charakterystyczna, ziarnista, krepowa lewa strona i mocno błyszcząca, satynowa strona prawa. Obie strony są użytkowe, co daje niezwykłe efekty w gotowym modelu. Gęsto tkana, miękka, lejąca. Zastosowanie: bluzki, sukienki, stroje wieczorowe i wizytowe.

 

krepdeszyn

 

tkanina o splocie płóciennym, z mocno skręconymi nitkami wątku, przez co ma lekko pofałdowaną, krepową fakturę. Najczęściej jedwabna lub poliestrowa. Gęsta, lekka, zwiewna, z pięknym połyskiem. Zastosowanie: bluzki, sukienki, bielizna.

 

krepon

 

tkanina o splocie płóciennym, z mocno skręconymi nitkami osnowy, co daje pomarszczoną fakturę ze zmarszczkami wzdłuż osnowy. Luźniej tkane, czasem lekko przezroczyste, bywają szorstkie. Zastosowanie: bluzki, sukienki, lekkie żakiety.

 

kreton

 

tkanina najczęściej bawełniana, czasem z dodatkiem poliestru w celu zmniejszenia gniotliwości; tkana splotem płóciennym, lekko sztywna, na prawej stronie ma lekki meszek. Zastosowanie: letnie sukienki, bluzki, spódnice, odzież dziecięca.

 

len naturalny (płótno)

 

tkanina o splocie płóciennym z lnu i mieszanek lnu z innymi włóknami. Charakterystyczna faktura, zgrubienia, spowodowane są nieregularną grubością przędzy. Różna gęstość i grubość gotowej tkaniny. Zastosowanie: koszule, bluzki, spódnice, sukienki, kostiumy.

 

loden

 

tkanina wełniana, czasem z domieszkami. Tkana splotem płóciennym, który jest następnie poddawany spilśnianiu, dzięki czemu zyskuje bardzo zwartą strukturę. Nieco sztywniejszy, gładki, czasem z lekkim meszkiem. Zastosowanie: grubsze marynarki, ciepłe kurtki i płaszcze.

 

organdyna

 

splot płócienny, luźny. Tkanina bawełniana lub poliestrowa. Lekka, przezroczysta, matowa, szorstka powierzchnia. Dość sztywna, najczęściej jednokolorowa. Zastosowanie: lekkie bluzki, sukienki, elementy dekoracyjne odzieży.

 

organza

 

tkanina jedwabna lub poliestrowa o splocie płóciennym. Sztywna, przezroczysta, połyskująca, zazwyczaj jednokolorowa. Zastosowanie:elementy dekoracyjne odzieży, usztywniające halki.

 

perkal

 

tkanina bawełniana lub z domieszkami innych włókien, splot płócienny. Gęsto tkana, równomierna powierzchnia, średnio gruba i miękka. Gładka i wzorzysta drukowana. Zastosowanie: spódnice, sukienki, spodnie.

 

pika

 

może być tkana i dziana o różnym składzie. Złożony splot powoduje powstawanie na prawej stronie wypukłych wzorów (kratka, prążki), czasem lekko błyszczących. Najczęściej jednokolorowa. Zastosowanie: sukienki, bluzki, żakiety, lekkie płaszcze.

 

popelina

 

tkanina bawełniana, z włókien syntetycznych lub mieszanych. Splot płócienny, gęsty, o wyraźnym prążkowaniu w poprzek tkaniny. O różnych grubościach, gładka lub wzorzysta. Zastosowanie: cieńsze – koszule, bluzki, sukienki; grubsze – spodnie, spódnice, żakiety.

 

ryps

 

tkanina o splocie płóciennym, najczęściej bawełniana lub wełniana. Użycie grubszych nici wątku powoduje powstawanie wyraźnych poprzecznych prążków po obu stronach materiału. Gęsty, mocny, dość sztywny. Drukowany we wzory, tkany różnokolorowymi nićmi lub jednokolorowy. Zastosowanie: obecnie głownie we wnętrzarstwie, lub w formie taśm rypsowych jako dodatek pasmanteryjny.

 

satyna

 

tkanina o splocie atłasowym, jedwabna, wiskozowa lub poliestrowa. Miękka, gładka, gęsta, o charakterystycznym połysku prawej strony. Jednokolorowa i wzorzysta. Zastosowanie: bluzki, suknie, także bielizna nocna.

 

satyna bawełniana

 

tkanina o splocie atłasowym z włókien bawełnianych, czasem z domieszką włókien syntetycznych (dla zmniejszenia gniotliwości lub uzyskania lekkiej elastyczności). O różnej grubości, gładkie i wzorzyste drukowane. Zastosowanie: spódnice, żakiety, marynarki, spodnie, niezbyt grube płaszcze.

 

sukno

 

tkanina o splocie płóciennym z luźno skręconych nitek. Najczęściej wełniana lub z włókien mieszanych z dodatkiem syntetycznych. Dzięki obustronnemu folowaniu i drapaniu uzyskuje bardzo ścisłą i gęstą strukturę. Zazwyczaj jednobarwne i melanżowe, średnio-grube.Zastosowanie: płaszcze damskie i męskie.

 

surah

 

tkanina jedwabna lub poliestrowa, tkana gęsto splotem skośnym. Lekka, nieprzezroczysta, miękka, z delikatnym połyskiem. Jednobarwne i drukowane we wzory. Zastosowanie: bluzki, sukienki, luksusowe podszewki, a także apaszki i krawaty.

 

surówka jedwabna

 

surowy jedwab o widocznych małych niedoprzędzeniach między nitkami. Zastosowanie: żakiety, spódnice.

 

szantung

 

tkanina o splocie płóciennym, nieco sztywna, z bardzo wyraźnym prążkowaniem i o różnym nasileniu połysku. Użycie przędzy (jedwabnej lub syntetycznej) o nieregularnej grubości powoduje charakterystyczne zgrubienia i „węzełki”. Zastosowanie: bluzki, suknie, żakiety o eleganckim charakterze.

 

sztruks

 

tkanina bawełniana, czasem wiskozowa lub mieszanka obu. Tkanina runowa o splocie płóciennym: na prawej stronie ma wyraźne pionowe prążki z drobnych włosków. Jest średnio-gruby i gruby, gęsto tkany i miękki. Zastosowanie: koszule, sukienki, spódnice, spodnie, żakiety, marynarki, płaszcze.

 

szyfon

 

tkanina o splocie płóciennym, jedwabna, poliestrowa lub wiskozowa. Luźno tkana, lekka, cienka, przezroczysta, miękka, czasem lekko połyskująca. Jednokolorowa i wzorzysta. Zastosowanie: bluzki, sukienki.

 

tafta

 

tkanina z jedwabiu lub włókien syntetycznych. Splot płócienny, bardzo gęsty, prążkowanie w poprzek tkaniny. Pięknie połyskująca, dość sztywna, szeleszcząca. Gładka, często tkana z dwukolorowych włókien, dzięki czemu mieni się dwoma kolorami. Może być też kreszowana, haftowana, pokryta wzorem w technice flock lub wzorzysta. Zastosowanie: stroje wieczorowe, bluzki, suknie.

 

tkanina patchworkowa

 

tkanina o splocie płóciennym, bawełniana. Gęsto tkana, o średnich grubościach. Drukowana w bogate i kolorowe wzory. Zastosowanie:sukienki, spódnice, odzież dziecięca, a także jako tkanina dekoracyjna.

 

tkanina strukturalna

 

tkaniny o skomplikowanych splotach, dzięki którym na prawej stronie powstają fantazyjne wzory. Lewa strona, w odróżnieniu od żakardów, pozostaje gładka. O różnym składzie, najczęściej jednobarwne, grubsze i średnio-grube. Zastosowanie: sukienki, żakiety.

 

tweed

 

tkanina o splocie skośnym z włókien wełnianych, czasem z domieszkami włókien sztucznych i syntetycznych, lub z samych tylko włókien syntetycznych. Charakterystyczna, melanżowa kolorystyka i zgrubienia wynikające z nierówności przędzy. Bardzo popularną wersją tweedu jest „jodełka”. Gęste, wytrzymałe. Zastosowanie: płaszcze, żakiety, marynarki, grubsze spódnice i spodnie.

 

welur

 

tkanina o splocie płóciennym, albo dzianina pojedyncza, z bawełny, poliestru lub mieszanek. Charakterystyczna, dość wysoka warstwa strzyżonych włosków na prawej stronie, lewa jest gładka. Różne grubości: średnie i grube. Miękkie i ciepłe. Najczęściej jednokolorowe.Zastosowanie: bluzki, sukienki, kostiumy, także jako tkanina dekoracyjna i obiciowa.

 

welwet

 

tkanina runowa o dwóch warstwach wątków, z których jeden tworzy na prawej stronie niezbyt wysoką warstwę „włosków”, lewa jest gładka. Gęsta, miękka, grubsza lub średnio-gruba. Najczęściej jednokolorowa. Zastosowanie: spódnice, spodnie, suknie i żakiety.

 

żakard

 

tkanina jedwabna, bawełniana i wełniana z domieszkami wiskozy i poliestru. Tkana skomplikowanym splotem żakardowym. Cieńsze i połyskliwe to adamaszki, średnio-grube to żakardy, a takie z dodatkiem srebrnej lub złotej nitki – brokaty. W produkcji są również gobeliny, które są tkane splotem płóciennym, a wzór powstaje dzięki użyciu różnokolorowej przędzy. Zastosowanie: żakardy są przeznaczone na odzież luksusową, elegancką, adamaszki raczej na pościel, obrusy, czasem jako luksusowa podszewka, gobeliny na żakiety, sukienki.

 

żorżeta

 

tkanina luźno tkana splotem płóciennym, jedwabna, wiskozowa lub poliestrowa. Ma lekko krepową fakturę (ziarnistą), gdyż jest tkana ze skręconych nici. Lekka, przezroczysta, miękko się układa. Gładka i wzorzysta. Zastosowanie: bluzki, sukienki.

 

 

 

 

 

 

 

dzianiny

 

ażurowe

 

dzianiny o różnych grubościach i składzie, z charakterystycznymi prześwitami tworzącymi wzór. Zastosowanie: bluzki, sukienki, cieńsze są również używane na bieliznę nocną.

 

dresowa („dresówka”)

 

splot tworzący na jednej stronie oczka prawe, na lewej warstwę pętelek (dzianiny niedrapane) lub gęstą pokrywę „włoskową” (dzianiny drapane). Z włókien bawełnianych, poliestrowych lub z ich mieszanek. Średnio-grube i grube. Jedno-kolorowe i z nadrukowanymi wzorami.Zastosowanie: zwyczajowo odzież sportowa, współcześnie również na różnorodną odzież codzienną.

 

dżersej

 

lewa i prawa strona różnią się: na prawej widać biegnące wzdłuż kolumienki, na lewej biegnące w poprzek rzędy oczek. Lewa strona jest nieużytkowa. Dżersej może wystąpić w wielu grubościach. Słabiej rozciąga się wzdłuż, natomiast wszerz może rociągać się w różnym stopniu. Ucięty zwija się na prawą stronę dzianiny. o bardzo różnym składzie (wełniany, wiskozowy, bawełniany, jedwabny, poliestrowy i z włókien mieszanych w różnych kombinacjach). Bardzo zróżnicowana kolorystyka i wzory. Zastosowanie: sukienki, bluzki, spódnice.

 

frotté

 

charakterystyczna warstwa pętelek na jednej lub obu stronach dzianiny. Dziania najczęściej bawełniana, gruba i miękka. Najczęściej jednokolorowa. Zastosowanie: szlafroki, ręczniki.

 

interlock

 

jest tworzona tak, że kolumienki oczek prawych jednej strony są naprzeciwko kolumienek oczek prawych drugiej strony. Obie strony dzianiny są prawymi stronami, jeżeli dzianina jest gładka (na obu widać drobne kolumienki oczek). W przypadku interlocku wzorzystego, lewa strona jest bledsza, a więc nieużytkowa. Miękka, sprężysta, elastyczna, lżejsza, o bardzo zróżnicowanym składzie. Prawie nie rozciąga się wzdłuż, natomiast wszerz rozciąga się mocniej niż dżersej i dzianina podwójna. Dobrze zachowuje kształt. Ucięte i nieobrębione brzegi się nie zwijają.Zastosowanie: t-shirty, golfy, spódnice, sukienki, odzież dziecięca.

 

neopren

 

pianka poliuretanowa różnej grubości, dwustronnie wykończona dzianiną, najczęściej dżersejową. Gładka i wzorzysta. Pianka daje efekt sztywności, dzięki czemu można uzyskać ciekawe formy odzieży. Zastosowanie: nowoczesne modele sukienek, spódnic, żakietów, płaszczy.

 

pojedyncza

 

cienkie, średnio-grube i grube dzianiny o klasycznym splocie oczek lewych i prawych. Przypominają wyglądem swetry robione na drutach. Z różnorodnych włókien, jednokolorowe, gładkie i z wypukłymi wzorami, a także z wzorami dzianymi z nici w różnych kolorach. Zastosowanie:bluzki, sukienki, swetry, płaszcze, także dodatki w postaci szali, czapek itp.

 

podwójna

 

na stronie lewej i prawej widać biegnące wzdłuż kolumienki oczek, dlatego może być stosowana dwustronnie. Gęsta, cięższa, słabo się rozciąga w obu kierunkach, dobrze zachowuje kształt. Po ucięciu nie zwija się. Może być jedno-kolorowa lub wzorzysta. Jedną z popularniejszych jest Ponte di Roma, tzw. punto. Zastosowanie: marynarki, garnitury, suknie.

 

polar

 

dzianina poliestrowa i z włókien syntetycznych. Charakterystyczna, „włochata” powierzchnia: dłuższa, strzyżona warstwa na prawej stronie, i krótsza, drapana na lewej. Najczęściej jednokolorowa. Miękka, gęsta, ciepła. Zastosowanie: odzież sportowa, weekendowa, także jako ocieplająca warstwa do kurtek i płaszczy.

 

siatka

 

dzianina bardzo luźno pleciona, przez co tworzą się wyraźne prześwity. Nie tworzą one jednak, w przeciwieństwie do dzianin ażurowych, żadnego wzoru. Najczęściej poliestrowe, wiskozowe lub z włókien mieszanych. Jednokolorowe i wzorzyste. Zastosowanie: bluzki, sukienki.

 

ściągaczowa

 

dzianina prążkowana, bawełniana lub wiskozowa. Prążki najczęściej mają układ 1×1 lub 2×2 (rządek wypukły x rządek wklęsły lub 2 rządki wypukłe x 2 rządki wklęsłe). Zazwyczaj w formie tzw. rękawa. Gęsta, bardzo elastyczna, jednokolorowa. Zastosowanie: jako wykończenia i całe elementy odzieży.

 

trykot

 

splot na prawej stronie tworzy kolumienki, na lewej rzędy. Zróżnicowany skład i grubość (cienkie i średnio-grube). Gładki, dobrze rozciąga się w poprzek, słabo wzdłuż. Jednokolorowy i wzorzysty. Zastosowanie różne, zależne od grubości: t-shirty, bluzki, odzież sportowa, bielizna nocna.

 

 

 

Pojęcia dodatkowe

 

flockowanie, flokowanie

 

nanoszenie pod ciśnieniem na tkaninę/dzianinę mikroskopijnych włókienek na pokryte klejem powierzchnie. Efekt takiego działania to zróżnicowane wzory o włochatej powierzchni, przypominającej welwet.

 

folowanie

 

(spilśnianie, filcowanie) wiązanie włókien osnowy i wątku tkanin wełnianych (także niektórych włókien sztucznych) w zwartą masę przez ugniatanie, tarcie i działanie mydła w podwyższonej temperaturze.

 

laminowanie

 

łączenie ze sobą dwóch materiałów lub materiału z warstwą tworzywa. Pozwala to nadać materiałom dodatkowe cechy: sztywność, nieprzemakalność, ocieplenie, połysk itp. W ten sposób powstają imitacje skóry, plastiku itp.

 

krajka

 

fabryczny brzeg tkaniny/dzianiny

 

merceryzowanie

 

sposób wykańczania tkanin, polegający na zastosowaniu na tkaninę zimnego roztwóru sody kaustycznej (in. ługu sodowego) i jednocześnie nacisku, bądź silnego naprężenia tkaniny. Wykończenie to tworzy trwały jedwabny połysk, a jednocześnie wzrasta wypełnienie i wytrzymałość tkaniny.

 

osnowa

 

przędza ułożona w tkaninie pionowo

 

wątek

 

przędza ułożona w tkaninie poziomo